Oczekiwania. Wymagania. Presja. Co niesie w plecaku uczeń? + CERTYFIKAT

𝗢𝗰𝘇𝗲𝗸𝗶𝘄𝗮𝗻𝗶𝗮. 𝗪𝘆𝗺𝗮𝗴𝗮𝗻𝗶𝗮. 𝗣𝗿𝗲𝘀𝗷𝗮. 𝗖𝗼 𝗻𝗶𝗲𝘀𝗶𝗲 𝘄 𝗽𝗹𝗲𝗰𝗮𝗸𝘂 𝘂𝗰𝘇𝗲𝗻́?
Od listopada 2021 odebrało sobie życie 119 dzieci i nastolatków. O 22 więcej niż rok wcześniej. Policja zanotowała 1374 prób samobójczych, w roku wcześniejszym było ich 775.
Michael Schulte-Markwort, niemiecki psychiatra, autor książki „Wypalone
dzieci. O presji osiągnięć i pogoni za sukcesem” pisze o zjawisku, które
obserwuje w swojej pracy z dziećmi, a które kojarzy się ze światem osób
dorosłych – o wypaleniu. Okazuje się, że dzieci – podobnie jak dorośli – mogą doświadczać bardzo dotkliwego w skutkach wypalenia, które jest konsekwencją życia pod ciągłą presją osiągnięć, perfekcji i efektywności. Dzieci nie wiedzą, jak temu sprostać. Nie mają też mechanizmów obronnych, które zadziałałyby, gdy obciążenia są zbyt duże. Bardzo chcą spełnić oczekiwania rodziców, nauczycieli, ale w końcu nie dają rady. Codzienne funkcjonowanie w takim tempie i pod dużą presją ma swoją cenę. Jest nią frustracja, rozdrażnienie, problemy z koncentracją, snem, różnego rodzaju dolegliwości fizyczne, poczucie pustki i bezsensu. Są coraz bardziej zmęczone. Wyczerpane. To wyczerpanie często prowadzi do depresji. I to właśnie jest wypalenie.

 Porozmawiamy o kondycji psychicznej uczniów.
 Poszukamy – kto ma problem? Rodzice czy dzieci.
 Weźmiemy pod lupę system.
 Zastanowimy się co jest ważniejsze oceny czy dobrostan psychiczny.
 Przyjrzymy się temu z czym zmagają się młodzi i jak im „nie dokładać”.
 Jak być obecnym, uważnym i wspierać dziecko, gdy widzimy, że sobie nie radzi.
 Jak motywować i wyznaczać cele.

 Sygnałów, które wysyłają nasz dzieci nie należy lekceważyć. Zamiast myśleć o dziecku, że jest leniwe czy mało zorganizowane, zamiast inwestycji w kolejne korepetycje czy kurs szybkiego uczenia, warto przyjrzeć się wnikliwie temu, jak wygląda codzienność dziecka, jak ono się w niej czuje i czy przypadkiem nie potrzebuje pomocy.

To jest dobry czas. TERAZ.

O prelegencie:
Jolanta Dróżdż– Stoszek.
Jestem psycholożką z 21 letnim stażem zawodowym (jak to szybko minęło), trenerką umiejętności społecznych, praktykiem metody Kids Skills i Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach. Praca jest moją pasją.
Nieustannie coś czytam, czegoś się uczę i dowiaduję. „Wiem, że nic nie wiem”, a jedyną osobą, która „wie”…jest mój klient.
Mam niespożyte zasoby energii i są tacy, którzy twierdzą, że trudno za mną
nadążyć. Ja jednak widzę w tym same zasoby. Myślę i działam wieloaspektowo, kreatywnie i do skutku. Zawsze na 100%. Jestem mamą, żoną i te role mocno zmodyfikowały moje podejście do teorii psychologicznych. Mogę śmiało powiedzieć, że zmieniam się i rozwijam wraz z moją rodziną. Od pewnego czasu praktykuje uważność w sobie i na zewnątrz, udowadniając, że każdy (nawet wysokowrażliwiec, ekstrawertyk) może jeśli chce i wie jak.