𝙆𝙤𝙧𝙯𝙮𝙨́𝙘𝙞 𝙯 𝙪𝙘𝙯𝙚𝙨𝙩𝙣𝙞𝙘𝙩𝙬𝙖 𝙬 𝙨𝙯𝙠𝙤𝙡𝙚𝙣𝙞𝙪:
 𝙥𝙤𝙯𝙣𝙖𝙣𝙞𝙚 𝙥𝙤𝙙𝙨𝙩𝙖𝙬𝙤𝙬𝙮𝙘𝙝 𝙯𝙖ł𝙤𝙯̇𝙚𝙣́ 𝙞 𝙣𝙖𝙧𝙯𝙚̨𝙙𝙯𝙞, 𝙟𝙖𝙠𝙞𝙚 𝙥𝙧𝙤𝙥𝙤𝙣𝙪𝙟𝙚 𝙋𝙤𝙯𝙮𝙩𝙮𝙬𝙣𝙖 𝘿𝙮𝙨𝙘𝙮𝙥𝙡𝙞𝙣𝙖
 𝙤𝙩𝙧𝙯𝙮𝙢𝙖𝙣𝙞𝙚 𝙬𝙨𝙥𝙖𝙧𝙘𝙞𝙖 – 𝙢𝙚𝙧𝙮𝙩𝙤𝙧𝙮𝙘𝙯𝙣𝙚𝙜𝙤 𝙞 𝙥𝙧𝙖𝙠𝙩𝙮𝙘𝙯𝙣𝙚𝙜𝙤 – 𝙥𝙤𝙩𝙧𝙯𝙚𝙗𝙣𝙚𝙜𝙤 𝙙𝙤𝙧𝙤𝙨ł𝙮𝙢 𝙬 𝙤𝙗𝙡𝙞𝙘𝙯𝙪 𝙧𝙤𝙯𝙢𝙖𝙞𝙩𝙮𝙘𝙝 𝙩𝙧𝙪𝙙𝙣𝙤𝙨́𝙘𝙞 𝙬𝙮𝙘𝙝𝙤𝙬𝙖𝙬𝙘𝙯𝙮𝙘𝙝 𝙩𝙖𝙠𝙞𝙘𝙝 𝙟𝙖𝙠 𝙖𝙜𝙧𝙚𝙨𝙟𝙖, 𝙯𝙣𝙞𝙚𝙘𝙝𝙚̨𝙘𝙚𝙣𝙞𝙚, 𝙗𝙧𝙖𝙠
𝙬𝙨𝙥𝙤́ł𝙥𝙧𝙖𝙘𝙮, 𝙝𝙞𝙨𝙩𝙚𝙧𝙞𝙚, 𝙠𝙤𝙣𝙛𝙡𝙞𝙠𝙩𝙮 𝙧𝙤́𝙬𝙞𝙚𝙨́𝙣𝙞𝙘𝙯𝙚
 𝙬𝙞𝙚𝙙𝙯𝙖 𝙣𝙖 𝙩𝙚𝙢𝙖𝙩 𝙥𝙧𝙯𝙮𝙘𝙯𝙮𝙣 „𝙣𝙞𝙚𝙜𝙧𝙯𝙚𝙘𝙯𝙣𝙮𝙘𝙝” 𝙯𝙖𝙘𝙝𝙤𝙬𝙖𝙣́ 𝙪 𝙙𝙯𝙞𝙚𝙘𝙞
 𝙣𝙖𝙪𝙠𝙖 𝙥𝙤𝙨𝙯𝙪𝙠𝙞𝙬𝙖𝙣𝙞𝙖 𝙧𝙤𝙯𝙬𝙞𝙖̨𝙯𝙖𝙣́

𝗢𝗰𝘇𝗲𝗸𝗶𝘄𝗮𝗻𝗶𝗮. 𝗪𝘆𝗺𝗮𝗴𝗮𝗻𝗶𝗮. 𝗣𝗿𝗲𝘀𝗷𝗮. 𝗖𝗼 𝗻𝗶𝗲𝘀𝗶𝗲 𝘄 𝗽𝗹𝗲𝗰𝗮𝗸𝘂 𝘂𝗰𝘇𝗲𝗻́?
Od listopada 2021 odebrało sobie życie 119 dzieci i nastolatków. O 22 więcej niż rok wcześniej. Policja zanotowała 1374 prób samobójczych, w roku wcześniejszym było ich 775.
Michael Schulte-Markwort, niemiecki psychiatra, autor książki „Wypalone
dzieci. O presji osiągnięć i pogoni za sukcesem” pisze o zjawisku, które
obserwuje w swojej pracy z dziećmi, a które kojarzy się ze światem osób
dorosłych – o wypaleniu. Okazuje się, że dzieci – podobnie jak dorośli – mogą doświadczać bardzo dotkliwego w skutkach wypalenia, które jest konsekwencją życia pod ciągłą presją osiągnięć, perfekcji i efektywności. Dzieci nie wiedzą, jak temu sprostać. Nie mają też mechanizmów obronnych, które zadziałałyby, gdy obciążenia są zbyt duże. Bardzo chcą spełnić oczekiwania rodziców, nauczycieli, ale w końcu nie dają rady. Codzienne funkcjonowanie w takim tempie i pod dużą presją ma swoją cenę. Jest nią frustracja, rozdrażnienie, problemy z koncentracją, snem, różnego rodzaju dolegliwości fizyczne, poczucie pustki i bezsensu. Są coraz bardziej zmęczone. Wyczerpane. To wyczerpanie często prowadzi do depresji. I to właśnie jest wypalenie.

 Porozmawiamy o kondycji psychicznej uczniów.
 Poszukamy – kto ma problem? Rodzice czy dzieci.
 Weźmiemy pod lupę system.
 Zastanowimy się co jest ważniejsze oceny czy dobrostan psychiczny.
 Przyjrzymy się temu z czym zmagają się młodzi i jak im „nie dokładać”.
 Jak być obecnym, uważnym i wspierać dziecko, gdy widzimy, że sobie nie radzi.
 Jak motywować i wyznaczać cele.

 Sygnałów, które wysyłają nasz dzieci nie należy lekceważyć. Zamiast myśleć o dziecku, że jest leniwe czy mało zorganizowane, zamiast inwestycji w kolejne korepetycje czy kurs szybkiego uczenia, warto przyjrzeć się wnikliwie temu, jak wygląda codzienność dziecka, jak ono się w niej czuje i czy przypadkiem nie potrzebuje pomocy.

To jest dobry czas. TERAZ.

O prelegencie:
Jolanta Dróżdż– Stoszek.
Jestem psycholożką z 21 letnim stażem zawodowym (jak to szybko minęło), trenerką umiejętności społecznych, praktykiem metody Kids Skills i Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach. Praca jest moją pasją.
Nieustannie coś czytam, czegoś się uczę i dowiaduję. „Wiem, że nic nie wiem”, a jedyną osobą, która „wie”…jest mój klient.
Mam niespożyte zasoby energii i są tacy, którzy twierdzą, że trudno za mną
nadążyć. Ja jednak widzę w tym same zasoby. Myślę i działam wieloaspektowo, kreatywnie i do skutku. Zawsze na 100%. Jestem mamą, żoną i te role mocno zmodyfikowały moje podejście do teorii psychologicznych. Mogę śmiało powiedzieć, że zmieniam się i rozwijam wraz z moją rodziną. Od pewnego czasu praktykuje uważność w sobie i na zewnątrz, udowadniając, że każdy (nawet wysokowrażliwiec, ekstrawertyk) może jeśli chce i wie jak.

Zapraszamy na kolejne wyjątkowe szkolenie, w czasie którego poruszymy najczęstsze objawy nadpobudliwości psychoruchowej. Prelegent – terapeuta integracji sensorycznej poda wskazówki i zalecenia do pracy z dzieckiem nadpobudliwym w grupie przedszkolnej. Odpowiemy sobie na pytanie jaka powinna być przestrzeń sensoryczna dla dziecka nadpobudliwego oraz powiemy kilka słów o relacji placówka – dom.
Zapraszamy.